Pierwszą zasadniczą różnicą jest gramatura obu materiałów. Agrowłóknina jest znacznie lżejsza niż agrotkanina. Jej gramatura w przypadku włóknin okryciowych wynosi ok. 17 g/m² - 30 g/m² w przypadku wersji wiosennej oraz 30 g/m² - 50 g/m² jeśli chodzi o zimową. To pozwala na bardziej precyzyjny dobór materiału do pełnionej funkcji. Dzięki swojej lekkości doskonale chroni rośliny przed niekorzystnymi warunkami środowiska (np. wiatrem, mrozem, gradobiciem), bez ich obciążania i zniekształcania. Agrowłóknina czarna i brązowa stosowana jest do ściółkowania gleby głównie w celu ochrony przed chwastami. Pomaga ponadto utrzymać wilgoć w glebie i zapewnić jej odpowiednią pulchność. Sprzyja także rozwojowi systemu korzeniowego i przyspiesza wzrost roślin. Stosuje się ją m. in. przy uprawie warzyw, truskawek, iglaków i innych krzewów. Cena tego materiału jest dużo niższa niż agrotkaniny, jednak wadą jest jej mniejsza wytrzymałość.
Struktura agrowłókniny wygląda jak nieregularny i chaotyczny splot włókien. W czasie produkcji zazwyczaj nadawany jest jej perforowany, regularny wzór. Budowa tego materiału nie powoduje strzępienia podczas przycinania, co może wystąpić w przypadku nadawania odpowiedniego kształtu agrotkaninie, której struktura przypomina plandekę wykonaną z cienkich wstążek polipropylenowych. Aby uniknąć tego rodzaju uszkodzenia materiału, należałoby się zaopatrzyć w nóż gazowy lub lutownicę i wykonywać cięcie na gorąco.
Agrotkanina dzięki luźniejszym splotom szybciej przepuszcza wodę, nawozy, doskonale utrzymuje odpowiednią temperaturę. Jest również znacznie bardziej odporna na pleśń, grzyby oraz uszkodzenia. Lepszą przepuszczalność wody ma agrotkanina, ale w przypadku agrowłóknin odnotowuje się wolniejsze parowanie wody, co również ma swoje pozytywne strony.
Oba rodzaje materiału występują w różnych kolorach, które można dopasować do własnych potrzeb. Wyróżnić należy jednak cienki, biały splot agrowłókniny, który umożliwia przenikanie światła do przykrytych nią roślin, czego nie można stwierdzić w przypadku agrotkaniny. Dzięki temu nie ograniczamy rozwoju przykrytych roślin.
Rys 1. - przykład wyłożenia agrowłókniny antychwastowej 1,1x50 m (50 g) pod warstwe kory
Jeżeli chodzi o zastosowanie, to agrowłóknina lepiej nadaje się na skarpy i tereny pagórkowate, gdyż z agrotkaniny może zsypywać się kora lub grys.
Jako warstwa podkładowa pod grys zdecydowanie jednak lepiej nadaje się agrotkanina, ponieważ jest mocna i ostre krawędzie grysu nie powinny jej przeciąć. Co może zdarzyć się w przypadku stosowania agrowłókniny.
To zależy od naszych potrzeb, przeznaczenia materiału oraz kwoty, którą możemy przeznaczyć na zakup. Pamiętajmy, że cena nie powinna być jednak kwestią decydującą podczas wyboru. Jeśli chcemy zapewnić jak najlepsze warunki podłoża, doskonałą ochronę i dwa razy większą trwałość materiału to warto zainwestować w ten droższy, jakim jest agrotkanina. Należy również pamiętać o przymocowaniu materiału do podłoża, aby zapobiec tym samym jego przemieszczaniu czy podrywaniu przez wiatr. Warto też odpowiednio dopasować elementy mocujące, aby nie uszkodzić tkaniny i zapewnić trwałość.
Rys. 2 przedstawia sadzonki róż czekające na nabywcę ustawione na agrotkaninie 1,6x100 m (70 g)
